Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's
Millie
Ik vind het grappig dat de meesten hier direct weten wie Emma en Maarten zijn, ook al zijn het zo'n populaire namen 
Maar ik deel je mening!
Ja eigenlijk wel hè, ik denk dat die er meer verstand van hebben dan ik. Ik vind het wel leuk, maar het blijft gissen.
Overigens denk ik inderdaad dat Marieke72 gelijk heeft, het zal met al die verschillende culturen te maken hebben waarmee we in aanraking komen. Toen ik dat las vroeg ik me meteen af: als we nou als Nederlanders massaal naar Japan zouden verhuizen, zouden de Japanners hun kinderen dan ook Sanne en Daan gaan noemen vanwege onze invloed? 
Jammer genoeg zullen we dat nooit te weten komen.
Er is een reden dat ik mijn kinderen internationale namen heb gegeven, die ik in deze discussie nog niet voorbij heb zien komen.
Toen mijn oudste zoon 25 jaar geleden werd geboren, werkte ik voor een Japans bedrijf, waar de voertaal Engels was. Ik merkte dat Nederlandse namen zoals Teun en Marije door de buitenlanders waarmee zaken werd gedaan, niet konden worden uitgesproken. Omdat toen al duidelijk was dat de wereld steeds internationaler werd, ben ik op zoek gegaan naar namen die in Nederland wel bekend waren, maar niet Nederlands zijn. Toevallig leent onze achternaam zich daar ook voor.
Achteraf een goede keuze, want mijn zoon brengt vanwege sport veel tijd in het buitenland door. Van Spanje tot Amerika tot China, overal spreken ze zijn naam goed uit. Dat was niet het geval geweest als hij Bouke had geheten.
Ik ken een Jeroen die in Amerika werkt en zich daar Yurroon noemt.
Ja daar dacht ik ook aan. Wij zijn ook heel erg gericht op het buitenland, in handel en toerisme. En al heel erg lang. Andere landen hebben dat minder, of minder lang.
Kom je bijvoorbeeld in Frankrijk, dan zal iedere Nederlander proberen Frans te spreken, of op z'n minst Engels. Andersom proberen Franse, Chinese, Japanse toeristen hier in Nederland gewoon in het Frans, Chinees, Japans etc. te praten tegen ons. Het is voor hen minder belangrijk om zich bezig te houden met internationale relaties. Wij in Nederland denken daar veel meer bij na en gaan er al bij het kiezen van een naam van uit dat de kans groot is dat het kind zijn/haar naam ook in het buitenland nodig zal hebben.
Ik denk dat heel veel redenen al genoemd zijn. Maar ik heb zelf ook nog wel een extra reden: omdat Nederland een klein landje is, is er altijd veel inmenging en invloed geweest van buitenaf. Daardoor zijn heel erg veel mensen in NL niet meer 100% Nederlands. Zo heb ik zelf een heel Franse naam omdat ik van Franse afkomst ben. Maar dat zie je niet aan mij af, dus zullen er genoeg mensen denken dat ik een oerhollandse meid met Franse naam ben. En zo zijn er denk ik nog wel meer mensen die toch wel ‘iets’ hebben (afkomst of interesse of iets een mooie taal vinden) met bijvoorbeeld Italie en daarom hun kind een Italiaanse naam geven.
Als je alles wat hier genoemd wordt samenvoegd heb je denk ik wel een redelijke uitleg 
Ik denk ook dat het komt doordat Nederlanders -zeker de afgelopen 50 jaar- steeds meer zijn gaan kiezen voor een naam die ze mooi vinden. Een stukje vrijheid dat wordt benut om aan de naam van het kind een stukje eigen stijl te geven. Geen opa's, peetooms of patroonheiligen naar wie het kind genoemd moet worden. Mensen voelen geen verplichting (meer) om dat wel te doen en wellicht zijn er in veel andere landen (nog steeds) sterke tradities die mensen ervan weerhouden om overal hun inspiratie op te doen.
