Heb jij ( en je partner als je die hebt) met bijvoorbeeld ouders/broer/zus het erover gehad aan welke namen je zit te denken voor je kind, wat je favoriete namen zijn etc? En als zij b.v de naam voor de geboorte niet wisten en als de baby er eenmaal is en zij vragen hoe het geheten had als het het andere geslacht had, zou je dat dan zeggen?
Ik vraag me af hoeveel invloed deze mensen (bijv.) kunnen hebben bij het bepalen van de naam voor je kind, laat je je keuze daarvan afhangen etc?
ja had ik gedaan met mijn broer,
we hadden al en Jack, wisten niet of er een jongen of meisje bij kwam, jongen zou Boris gaan heten, n meisje Mikkie, nou mn broer vond het de meest stomme naam die hij ooit gehoord had!lekker hoor zit je hoogzwanger te zijn met al die gierende hormonen, dus mijn tip tegen alle zwangere, nooit met buitenstaanders over hebben, alle namen wennen en je moet t zelf mooi vinden!
en nu zou hij ook echt niet anders meer willen hoor, nu zijn kleine nichtje al bijna 10 is!
Echt bespreken niet, maar we hebben wel besloten deze zwangerschap de naam niet geheim te houden. Dus wie het wil weten mag het vragen, en dan vertel ik het.
Over het algemeen ben ik voor meningen niet gevoelig, maar er zijn uitzonderingen. Als de mening echt heel negatief is bij veel mensen zou ik voor een andere naam kiezen, omdat ik niet wil dat mijn kind met een naam door het leven moet waar iedereen raar van opkijkt. Het zal vast wennen, maar er is een verschil tussen een naam waar je aan moet wennen en een naam die je een lachstuip bezorgt. Dat laatste wil ik mijn kind niet aandoen.
De naam die onze zoon zal krijgen, is ook een naam waar veel mensen aan zullen moeten wennen. Maar daar kan ik wel mee leven.
Wanneer mensen willen weten hoe onze kinderen hadden geheten als ze van het andere geslacht waren geweest, wil ik dat best vertellen. Dat hoeft van mij geen geheim te zijn.
Ik moest wel want ik was meerdere keren gelijk zwanger met familie/bekenden.
Bij de middelste samen met mijn zus en mijn vriendin. We zijn alledrie binnen vier dagen van een dochter bevallen. Zo toevalling. We hebben niet exact besproken maar we begonnen bij lettergrepen en de voorletters en dat bleek genoeg.
Bij de jongste was ik gelijk zwanger met een andere goede vriendin. Wat bleek? Onze meisjesnamen waren hetzelfde. Uiteindelijk is deze naam nooit gebruikt want wij kregen een jongen en zij gingen voor een andere meisjesnaam.
nee, ik ben niet van plan om dat te gaan doen. ik ben namelijk wel gevoelig voor de mening van anderen en ik denk dat mensen na de geboorte milder zullen zijn in hun mening over de naam (bijv zeggen: Ik heb zelf een heel andere smaak, de naam is mij te populair, de naam is te apart etc.)
Als ik bij voorbaat al weet dat de naam niet geliefd is bij velen zou ik aan het twijfelen slaan. We hebben nu al een jongens- en meisjesnaam in gedachten die het wat ons betreft mogen worden. Ik verwacht dat weinig mensen de meisjesnaam echt lelijk vinden maar de jongensnaam komt minder voor, wat er misschien op kan wijzen dat niet veel mensen deze naam leuk vinden, maar ach, als we een lief klein knulletje mogen krijgen dan krijgt hij de naam die wij het mooist vinden en als anderen het maar niks vinden hebben ze pech, Maar dat weerwil liever niet al bij voorbaat. 
Ik heb nog geen kinderen en mijn broertje en zusje ook niet. Maar ik vertel ze mijn favoriete namen niet meer. Ze hebben namelijk de neiging om per ongeluk mijn favorieten over te nemen. En dat vind ik helemaal niet handig. Straks willen ze hun kind later precies hetzelfde noemen als ik!
Als ik tegelijk met iemand zwanger zou zijn, zou ik wel gaan overleggen. Eerst de voorletters vergelijken en als die hetzelfde zijn de hele naam. Of als de ene een J als voorletter heeft en de andere een Y, dan zou ik ook wel ff willen checken dat de naam niet bijna hetzelfde is.
eeeeh tja, besproken…Toen ik zwanger was van T.im was mijn moeder een truitje aan het breien en zei tegen mij (toen wij net een besluit hadden genomen over de naam): de naam maas ik er later wel op, jou kennende word het toch een korte naam…T.im ofzo…. 
bij S.eth heb ik haar wel verklapt dat het om twee bijbelse naam ging en zij was er heilig van overtuigd dat het Aaron zou worden (ieuw)
R.ik* en M.int heb ik ook besproken….hier hihihi
mijn moeder had toen inmiddels wel al in de gaten dat het om een korte naam zou gaan Alleen mijn vader had steeds achteraf commentaar op de naam die we gekozen hadden 
vooral bij R.ik* en M.int. Bij R.ik* vond hij dat er een c tussen moest anders zag het er uit alsof het geschreven was door een analfabeet….en bij M.int zei hij: oh ik had je verkeerd verstaan, dacht dat ze Minthe heette. Had ik wel mooier gevonden! En erachteraan: Je kan het nog veranderen!!!
pffff al die bemoeienissen
Wij hebben het één keer gedaan bij de schoonfamilie. We hadden na de geboorte van onze zoon verteld hoe hij geheten zou hebben als het een meid was geweest. Achteraf hebben we daar ontzettend spijt van gekregen omdat we bijna 2,5 jaar later een dochter kregen en we tijdens de zwangerschap aan onze ouders verteld hebben dat het een meisje was. De eerste reactie van mijn schoonvader was: “Oh dan weet ik ook al hoe ze gaat heten!” Tja, de naam die we voor onze zoon hadden als het een meid was was inderdaad nog steeds de naam voor ons als ons meisje geboren zou worden maar door de reactie van mijn schoonvader zijn we dus opzoek gegaan naar een andere naam want we vonden dat helemaal niet leuk dat hij zo reageerde. We hadden zoiets van: dan hoeven we dus alleen nog maar te bellen dat ze er is en de rest weten ze al.
Nu hebben we 1,5 week geleden voor de 2e keer een dochter in onze armen mogen sluiten. Nu hebben we het met mijn moeder en een schoonzus wel eens gehad over namen maar hebben we de hele wereld verteld dat we niet wisten wat het zou worden. Daarnaast hebben we niet heel expliciet genoemd hoe de naam zou worden als we een meid of jongen zouden krijgen maar meer de naam die we mooi vonden. Het was voor de buitenwereld dus alsnog een grote verrassing!!
Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's