namen.startpagina.nl

Even een denkvraagje..

  • Anonymous avatar

    Puck!

    Ik heb het gevoel dat als ik té lang een naam ‘HEEL leuk’ vind (in de zin van: hij staat op mijn nummer 1) ik hem op een gegeven moment ‘zat’ word, en ik hem later dus tóch niet aan m'n kind zal geven.

    Toelichting: Ik vond de naam Loïs heel lang heel leuk. Stond écht lang op mijn nummer één (net zoals de naam Sam voor een jongen, de naam Levi voor een jongen of de naam Noah voor een jongen). Maar nu? Ik ben ze zat. Te vaak over nagedacht/gefantaseerd.

    Als ik NU zwanger zou raken (wat écht niet gaat gebeuren in de komende jaren haha, maar STEL), dan zou ik die namen denk ik toch neit geven.

    En nu hoor ik jullie denken; logisch. Je namensmaak verandert aldoor. Wat zeik je.

    Nou, ik vind het dus echt ZONDE! Mensen die GEEN namenfetish hebben kunnen namen eigenlijk ook niet zat worden en komen dan tijdens hun zwangerschap opeens erachter HOEVEEL LEUKE NAMEN ER ZIJN en die zijn daar dan helemaal weg van.

    En dat heb ik dus niet. Want ik heb al ontzettend veel gefilterd en ik ben er al best veel ‘zat’.

    Heeft één van jullie dit ook?! hahahha. het is een vaag verhaal maar wilde het toch eens delen! En nu ben ik eigenlijk vooral benieuwd naar mama's die dus al kinderen hebben! En kunnen jullie jullie mening ook toelichten met voorbeelden?

    Want ikzelf ben nog maar jong in de 20 en zal pas over zo'n 8 jaar echt serieus een naam moeten gaan bedenken dus da's nog lang niet aan de orde voor mij. Maar ik ben ECHT benieuwd hoe dat bij anderen (van oudere leeftijd) is gegaan! Zijn bepaalde ‘favo’s' weer teruggekomen tijdens je zwangerschap bijvoorbeeld? Etc etc etc!

    Bennnnnn benieuwd naar de reacties! :D

    Liefs, Puck.

  • Anonymous avatar

    Nahariya

    Al toen ik 5 of 6 jaar was vond ik Sarah een prachtige naam. Toen wilde ik altijd zelf Sarah heten, en ik liet mijn ouders en mijn vriendinnen me in het openbaar dus ook Sarah noemen, zodat mensen zouden denken dat ik Sarah heette. Ik ben nu 29, en ben de naam Sarah nog steeds niet zat. Ik heb hem niet aan mijn kinderen gegeven, maar dat had een hele andere reden (het paste bij de oudste niet mooi bij de tweede naam en bij de middelste kon het niet meer omdat het rijmt op de naam van mijn oudste). Sarah is al zo lang mijn favoriet, en het voelt nog steeds als een goede naam. Hoewel ik af en toe wel van schrijfwijze verander. De ene keer vind ik Sarah mooier, de andere keer toch Sara. De naam zelf zal ik denk ik nooit meer zat worden, als het al zolang mijn favoriet is.

    Bij sommige andere namen heb ik dat wel. Ik kan me herinneren dat ik tijdens de zwangerschap van de tweede Alexei een hele mooie jongensnaam vond en we hadden als jongensnaam dus ook Jakob Alexei op het lijstje staan. Nu ben ik blij dat zij geen jongen werd, want ik vind Alexei nu vreselijk. Hetzelfde als ik kijk naar de overige meisjesnamen die we op het lijstje hadden staan toen en serieus hebben overwogen. Nog maar weinig van de namen zou ik nu, zo'n anderhalf jaar later, nog steeds kunnen kiezen.

    Ik denk niet dat dat te maken heeft met zat zijn, maar gewoon met het feit dat die namen gewoon niet dé naam waren. Als je echt dé naam heb gevonden, ben je die niet snel zat. Tenminste, dat merk ik nu. Namen die ik na een poos ineens niet meer leuk vond pasten blijkbaar gewoon niet bij mij, anders had ik ze wel leuk blijven vinden. Maar ik weet dus niet of dat voor iedereen zo is…

  • Anonymous avatar

    Ela

    Ik heb ook nog geen kinderen en ik herken precies wat Puck zegt :). Soms is het bijna jammer om ‘nu al’ met namen bezig te zijn, omdat je dan tijdens de momenten later als je echt een naam mag gaan uitzoeken minder te ontdekken hebt.

    Aan de andere kant herken ik ook wel wat in wat Nahariya schrijft. Wat jij met Sarah hebt, heb ik met de naam Olivia. Die vond ik als peuter al prachtig en nu nog steeds. Maar juist omdat het een van mijn zeldzame ‘blijvende’ favorieten is, vind ik het echt heel jammer dat die naam nu zo populair aan het worden is. Oftewel, het is ook nooit goed ;)

  • Anonymous avatar

    Superwen

    Ik denk ook dat er een verschil is tussen leuk en leuk…

    Ik ben heel veel namen ook zat, maar de namen die mijn kinderen hebben gekregen vind ik nog steeds prachtig :)

  • Anonymous avatar

    Olle

    Ik maak al vanaf mijn kindertijd lijstjes met favoriete namen. Jammer genoeg heb ik die niet bewaard, ik heb er slechts 2 bewaard (van 15 jaar geleden, ik was toen 18) en daarop staan zowel namen die ik nog steeds leuk vind als namen die ik nu nooit meer zou willen geven.

    Bij sommige namen herken ik ook wel dat ik 'm een tijdje leuk vind en dan opeens “zat” ben. Mijn namenfetish kwam in 1992 (ik was toen pas 13) goed los toen ik de advertenties uit de kranten ging bewaren. Namen als Isa, Noa, Mila waren toen écht vernieuwend tussen het toen populaire Anne, Lisa en Laura. Dat waren toen ook echt namen waarvan ik mij kon voorstellen dat ik mijn kind later zo zou noemen. Maar anno 2013 vind ik de namen te uitgekauwd. En niet eens de populariteit van de naam vind ik een bezwaar, maar de associtatie die ik bij de naam had is verschoven. Van “hip/gedurfd/stads” naar “traditioneel/volks/doe maar gewoon dan doe je gek genoeg”. En daardoor vind ik de namen zelf ook niet meer leuk.

  • Anonymous avatar

    Marloes mv C+R

    Door de jaren heen is mijn smaak m.b.t. namen veranderd, of eigenlijk meer verdiept.

    Doordat je steeds dieper in de namen duikt vind je namen die je in eerste instantie niet direct tegen zou komen, daardoor blijven sommige namen niet altijd de mooiste. Je krijgt ook steeds meer verstand van de achtergrond van namen en het beeld wat er van deze naam wordt gevormd door de omgeving. Ik vind soms een naam mooi, maar weet dat deze als ordi of kak wordt gezien. Dan zou ik deze minder snel geven. Ook door populariteit zou ik namen niet geven. Emma en Julia/Julius zijn hier een voorbeeld van. Daardoor ben ik bij de meest unieke namen geëindigd ten tijde dat Rava geboren werd. Dit was niet een old time favourite, toch ben ik nog steeds ontzettend verliefd op deze naam en weet ik dat ik het juiste gekozen heb. Bij Ceder hetzelfde geval, daarnaast hoort na de bevalling ineens die mooie naam bij jouw kindje en dan koppel je dat niet meer los.

    Ik weet wel dat je hele mooie rijtjes namen kan hebben klaar staan voordat je zwanger wordt. Zodra ik zwanger was merkte ik dat ik ineens anders tegen de namen aan ging kijken, dat ik de naam nog jaren moet gaan noemen en toen vielen er ineens namen weg.

    Nu heb ik al jaren een boekje bijgehouden van namen die mij aanspraken, op wat voor manier dan ook. Op deze manier zou ik kunnen kiezen welke naam mij het meest aanspreekt op het moment dat er een kindje bij zou komen. Nu staat alles nog open, hoewel ik wel mijn favorieten heb. En daarin zijn er inderdaad wisselingen, ik kan tijden helemaal verliefd worden op een naam en er dan ineens klaar mee zijn. Of bezwaren zien… Al geloof ik niet dat dat zou gebeuren als ik nu opnieuw een naam moet kiezen voor een volgend kindje, omdat er dan kindje aan hangt en de naam en het kindje horen bij elkaar, dan verveelt mij de naam ook niet.

  • Anonymous avatar

    Marloes mv C+R

    Inderdaad, de associaties verschuiven!

  • Anonymous avatar

    Nirel

    Ben dan wel niet oud maar dacht reageer toch even, misschien heb je er wat aan;)

    Precies wat jij nu denkt dacht ik ook,

    Maar zodra ik die positieve test in handen had kon ik voor mijn gevoel al zo de helft van het lijstje schrappen, ineens ging ik veel meer waarde hechten aan dingen als:

    Hoed uitspreekbaar, geen 10 schrijfwijzen, niet te moeilijk maar toch wel uniek, etc.

    Zo zijn er ook. Echt een groot aantal namen bijgekomen waar ik voorheen nooit gedacht had ze mooi te vinden.

    Zowel de meisjes als jongensnaam die ik vlak voor de zwangerschap nog dacht op 1 te hebben vielen al snel af.

    Een hele typische was wel de naam Hinde mijn man en ik waren hier beide helemaal weg van maar toch is die naam nooit meer ter sprake gekomen.

    Moraal van mijn verhaal, ik zou me niet te druk maken en lekker blijven verzamelen en lijstjes maken, er komt vanzelf het moment dat je 10x kritischer gaat kijken. En dan zou ik lekker dichtbij je gevoel blijven, volgens mij laat je je zo het minst lijden door wat anderen ervan zouden kunnen denken.

  • Anonymous avatar

    Olle

    Nu ik erover nadenk is dit trouwens bij mij met de naam Olle ook gebeurd. En ik snap wat je bedoelt Puck; stel dat je de naam pas (voor het eerst) tijdens je zwangerschap was tegengekomen dan had je ‘m wellicht nog willen kiezen, maar nu heb je ’m te lang al van te voren al te lang op je lijstje gehad.