Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's
Millie
Artikel in de Vlaamse krant, bron: nieuwsblad.be
Zeven op de tien namen die in Vlaanderen gegeven worden, komen maar één keer voor in het register en zijn dus uniek. Van Zissel tot Zissa, van Ronaldo tot Messi: iedereen wil een ‘originele' naam voor zijn spruit. ‘Om te benadrukken hoe uniek we zijn', zegt socioloog Mark Elchardus.
Het moet niet altijd Emma, Marie, Louis of Lucas zijn. Geef de Vlaming maar Brain, M-Jay, Xenne of Qendresa. Een grote meerderheid van de namen die we aan onze kinderen geven, zijn unieke creaties, blijkt uit cijfers van Kind en Gezin.
‘Van de 16.196 verschillende namen die ouders vorig jaar in Vlaanderen aan hun kinderen hebben gegeven, komen er 11.198 maar één keer voor', zegt Leen Du Bois van Kind en Gezin. ‘Dat is zeven op de tien. Daar zitten natuurlijk ook namen bij die hetzelfde klinken, maar die anders worden geschreven, zoals Xyliano en Xilyano. Maar een heel groot aantal zijn dus echt zeer zeldzame vondsten.'
De inspiratie voor kersverse ouders komt uit alle mogelijke hoeken. Eén ouderpaar van ongetwijfeld bijzonder passionele voetbalfans kreeg vorig jaar een Ronaldo. En elders in Vlaanderen werd een Messi geboren.
Een West-Vlaams koppel dat de klassieke mythologie hoog in het vaandel voert, noemde zijn zoontje Romulus. Er werd ook een Remus geboren, maar gek genoeg niet in hetzelfde gezin. Remus woont in Oost-Vlaanderen.
En dan zijn er de popfanaten die voor Gotye of Deus kiezen, natuurvrienden (Berk, Valk, Vink, Ocean) en de liefhebbers van tweeledige constructies als Ben-Emmerik, Poppy-Lizz, Bossman Junior, Phebe Fay of Caeli-Amoris.
Geen Geert of Dirk meer
Waarom zoeken we het toch zo ver? ‘Omdat we in een erg geïndividualiseerde maatschappij leven, waarin we willen benadrukken hoe uniek ons kind is', zegt socioloog Mark Elchardus, professor-emeritus aan de VUB. ‘We stellen die tendens al een tijdje vast, maar de afgelopen jaren is het aantal originele namen wel extreem.'
Elchardus deed een aantal jaar geleden onderzoek naar de voornamen in Vlaanderen. ‘Toen bleek dat hoger opgeleiden vaak voor gewone, klassieke namen kiezen, en lager opgeleiden vaker met iets heel speciaals op de proppen komen.'
Veel regels voor voornamen zijn er niet. De wet zegt alleen dat de namen ‘geen aanleiding mogen geven tot verwarring of derden kunnen schaden'. ‘Vroeger waren ambtenaren op de dienst bevolking ook veel strenger', zegt Elchardus. ‘Ook die tijd is nu voorbij.'
Door al die nieuwe creaties komen klassieke namen waarvan u er waarschijnlijk een hele resem kent, steeds meer in de verdrukking. Er werd vorig jaar in Vlaanderen geen enkele Geert, Dirk, Bart, Greet of Christine geboren.
